سفالگري چيست و سفال چگونه ساخته مي شود؟

زمينه

سفالگري سفالي رس است که معمولاً با لعاب يا به پايان رسيده ، درون يک رگ يا شي تزئيني مدل سازي ، خشک و آتش گرفته مي شود. خشت يک محصول طبيعي است که از زمين حفر شده است ، که ميليون ها سال از سنگ در پوسته زمين تجزيه شده است. تجزيه هنگامي رخ مي دهد که آب سنگ را فرسايش مي دهد ، آن را مي شکند و رسوب مي دهد. توجه به اين نکته ضروري است که يک بدنه خاک رس همان چيزي که خاک رس است نيست. اجسام خشت رسهايي هستند که با مواد افزودني ترکيب مي شوند و در هنگام کار و شليک به رس خاصيت متفاوتي مي دهند. بنابراين سفالگري از خاک رس خام ساخته نمي شود بلکه ترکيبي از خاک رس و مواد ديگر است.

سفالگر مي تواند محصول خود را از بسياري جهات تشکيل دهد. رس ممکن است با دست يا با کمک چرخ سفالگري مدل شود ، ممکن است با استفاده از ابزاري که فرم مدل اصلي را روي يک قطعه توليدي کپي مي کند ، جيب شود ، ممکن است در قالب ريخته شود و خشک شود ، يا برش داده شود يا در مربعها خرد شود يا دال ها روش هاي تشکيل سفال به همان اندازه صنعتگراني که آنها را ايجاد مي کنند متنوع است.

ظروف سفالي بايد به اندازه کافي درجه حرارت شليک شود تا رس رس شود ، به اين معني که درجه حرارت بالا قطعه را سخت مي کند تا بتواند آب را در خود نگه دارد. قسمت جدايي ناپذير اين شليک ، اضافه کردن لعاب مايع است (ممکن است روي لعاب آن آغشته شود يا در آن آغشته شود) به سطح گلدان بي رويه ، که ترکيب شيميايي را تغيير مي دهد و فيوزها را به سطح گلدان آتش گرفته تغيير مي دهد. سپس ، سفالگري را گلدان مي نامند ، به اين معني که مي تواند آب را در خود نگه دارد.

تاريخ

گلدان هاي سفالي براي ميليون ها سال است که کشتي هايي از بدن خشت تشکيل مي دهند. وقتي مرد عشايري مستقر شد و آتش را کشف کرد ، شليک گلدان هاي سفالي عقب نبود. گلدان هاي خرج کردن ، که از گلدان هاي سفالي ساخته شده اند ، که انگشتان دست يا انگشتان را براي ساختن آن باز مي کنند ، ممکن است اولين سفال باشد. گلدان هاي کويل ، که از کويل هاي بلند سفالي تشکيل شده اند که با هم مخلوط شده اند ، خيلي عقب نبودند. اين گلدان هاي اول در دماي پايين شليک مي شدند و به همين دليل شکننده و متخلخل بودند. سفالگران باستان اين مسئله را با سوزاندن سطوح با سنگ يا چوب سخت قبل از شليک تا حدي حل مي کردند. اين گلدانهاي با درجه حرارت پايين با اين آتش سوزي ها سياه شدند. دکوراسيون عموماً نتيجه برش يا درج ابزارها در خشت نرم بود. گلدان هاي اوليه اشياء را ايجاد مي کردند که مي توانند براي اهداف عملي مورد استفاده قرار گيرند ، همچنين اشيايي که خدايان باروري آنها را نمايندگي مي کردند.

تمدنهاي مصر باستان و خاورميانه از خشت براي ساخت و سازها و مصارف خانگي در اوايل 5000 سال قبل از ميلاد استفاده مي كرد. در سال 4000 B.C. مصريان باستان در مقياس بسيار بزرگتري درگير سفالگري بودند. آنها از خشت هاي ظريف استفاده کرده و قطعات را با درجه حرارت بسيار بالاتر در کوره هاي اوليه که گلدان ها را از آتش مستقيم خارج مي کردند شليک مي کردند تا از آتش سياه نشوند. از آجرهاي رس نيز به عنوان مصالح ساختماني استفاده شد. چيني هاي باستاني سفال سياه را تا سال 3500 B.C توليد مي کردند. با پايه هاي گرد و تزئينات طرح دار. نزديک به 1000 B.C. چيني ها از چرخ سفالگري استفاده مي کردند و لعاب هاي پيچيده تري را ايجاد مي کردند. سفالهاي آنها غالباً در مراسم خاکسپاري قرار مي گرفتند. در هزاره اول B.C. ، يونانيان شروع به پرتاب گلدان ها بر روي چرخ ها و ايجاد اشکال نفيس کردند. پيش از کلمبيايي ها ، ايبري هاي باستان ، روميان باستان (که سفال ها را با تزئينات برجسته ساخته بودند) و ژاپني هاي باستان همه سفال هاي زيبايي را براي مصارف خانگي و همچنين براي اهداف مذهبي ايجاد مي کردند.

تا اواسط قرن هجدهم ، سفالگران اروپايي معمولاً مقادير کمي از کالاهاي تکميل شده را در يک بازار يا از طريق تجار مي فروختند. اگر مي خواستند بيشتر بفروشند ، کالاهاي بيشتري به بازار مي دادند. با اين حال ، سفالگران توليد انگليس در مورد انواع بدنه جديد ، لعاب هاي کامل آزمايش کرده و سفارشاتي را براي کالاهاي ساخته شده در کارخانه ها به جاي مصرف کالاهاي نهايي به مصرف کننده صادر مي کنند. در اواخر قرن هجدهم ، بسياري از سفالگرهاي متخلخل پيرامون کت و شلوار ، انواع مختلف بدن و لعاب هاي جديد را آزمايش کردند. از قالب ها براي توليد مقادير انبوه از محصول سازگار استفاده شده است تا مصرف کننده بتواند از ظاهر اين قطعه اطمينان داشته باشد.

مواد خام

ماده معدني اصلي آن کائولينيت است. رس معمولاً به عنوان اکسيد آلومينيوم 40? ، 46? اکسيد سيلي و 14? آب توصيف مي شود. دو نوع خشت ، اوليه و فرعي وجود دارد. خاک رس اوليه در همان مکان صخره اي که از آن مشتق شده است يافت مي شود - توسط آب يا يخچال طبيعي منتقل نشده و بنابراين با اشکال ديگر رسوب مخلوط نشده است. خاک رس اوليه سنگين ، متراکم و خالص است. رس رسوبي ثانويه يا رسوبي از رسوبات سبک تري تشکيل شده است که دورتر در آب حمل مي شوند و رسوب مي شوند. اين خاک رس ثانويه ، ترکيبي از رسوب ، ريزتر و سبک تر از خاک رس اوليه است. مواد افزودني متغير رس را به خصوصيات مختلفي مي دهد. خشت به يکي از دو شکل به يک سفال توليد مي آيد - به عنوان پودري که بايد به آن آب اضافه شود يا با آب اضافه شده در حال حاضر باشد. کارخانه هاي بزرگ ، خاک رس را به مقدار بسيار زيادي به عنوان مواد خشک خريداري مي کنند ، و بسته به نوع خاک رس هر روز مورد نياز را تشکيل مي دهند.

يک سنگ تراش.